استاد اسماعيل آشتياني، نقاش شهير و شاعر متخلص به شعله در سال 1271 ش در تهران به دنيا آمد. وي پس از طي دوره ابتدايي در مدرسه عالي دارالفنون، نزد كمال الملك، نقاش و هنرمند شهير ايراني، هنر نقاشي را فرا گرفت. استاد آشتياني بزرگترين شاگرد كمال الملك بود چنان كه در سال 1311 ش كه كمال الملك از رياست مدرسه عالي صنايع مستظرفه كنارهگيري كرد، او را به جانشيني خود انتخاب نمود. در سالهاي مديريت استاد آشتياني، علاوه بر تأسيس كتابخانه، آموزش دروس تازهاي چون تاريخ هنر و رياضيات در اين مدرسه آغاز شد. آشتياني در چهره پردازي، قوي دست بود و علاوه بر رنگ و روغن، در آبرنگ و سياه قلم نيز مهارت داشت. وي در سال 1324 ش، با كمك عدهاي از هنرمندان، انجمن هنرمندان ايران را بنيان نهاد و پس از مدتي به رياست آن انتخاب شد. وي هنرمندي و تدين را با هم درآميخته بود و بعد از درگذشت كمال الملك، از هر جهت جانشين او گرديد. نامه نويس، روياي حافظ و پرنده هاي تيرخورده از برجسته ترين تابلوها و ديوان اشعار، سفرنامه اروپا و تاريخ حيات كمال الملك از آثار ادبي اوست. استاد آشتياني در سال 1325، به پاس خدمات بيدريغش در طول تدريس، به دريافت درجه دكتراي افتخاري نائل شد. سرانجام اين هنرمند بزرگ در 78 سالگي در تهران درگذشت و در صحن حضرت عبدالعظيم(ع) مدفون گرديد.