وفات «عبدالرحمن بن محمد = ابن الانبارى» (577 ق)
تاریخ وقوع:
9 شعبان
درگذشت «ابن انباري» فقيه و لغت شناس مسلمان (577 ق)
ابوالبركات، كمال الدين عبدالرحمن ابن محمد، مشهور به ابن انباري، تحصيلات خود را در مدرسه ي نظاميه ي بغداد به پايان رساند و به علّت كسب مدارج عالي در علوم فقهي و ادبي، در همان مدرسه به تدريس مشغول شد. ابن انباري پس از طي مراتب علمي، به استادي دست يافت و شيخ زمانه گرديد. آنگاه آثارش شهرت يافت و طلاب علم از هرسو به محضرش شتافتند. ابوالبركات در مقام استادي، نَفَسي گرم و مبارك داشت، چنانكه هر كس نزد وي شاگردي كرد، از مشاهير شد. ابن انباري مردي ديندار و پارسا و زاهدي مخلص و بي پيرايه بود. او از هياهوي نظاميه روي برتافت و در گوشه ي عُزلَت نشست. بيشتر اوقات ابن انباري صرف تأليف در علم نحو شده است. وي ميكوشيد قواعد و اصول فقهي و نحوي را به هم پيوند دهد. از همين رو، شيوه ي او در برداشتهاي نحوي، بيشتر به شيوه ي فقيهان شبيه است. از ابن انباري كتب و رساله هاي بسيار بر جاي مانده است كه كتاب اسرارُ العربيَّه شهرتي بيشتر دارد.