شروع حكومت وليد بن يزيد اموى (125 ق)
تاریخ وقوع: 20 ربیع الاولوليد بن يزيد بن عبدالملك بن مروان كه از مخالفان عمويش هشام بن عبدالملك بود، پس از مرگ هشام در نهم ربيع الاول سال 125 قمرى از اين واقعه بسيار خوشحال شد و از شدت خوشحالى غش كرد و پس از هوش آمدن، از تبعيدگاه خويش يك راست به سوى دمشق حركت كرد. وى از اهالى شام و سراسر مناطق اسلامى، براى خويش بيعت گرفت و پس از آن برخى از دست اندركاران، عاملان و حاكمان هشام را از كار بركنار كرد و وابستگان و دوستان خويش را به جاى آنان گمارد.
"يوسف بن عمر ثقفى" حاكم كوفه در عصر وى به مقام والايى دست يافت و به مقتدرترين شخصيت پس از خليفه تبديل شد. زيرا وى در عصر هشام خليفه را از عزل وليد بن يزيد از ولايت‌عهدى بازمى داشت.
در مقابل "خالد بن عبدالله قسرى" كه در ايام هشام بالاترين مقام وزارتى را بر عهده داشت و هشام را بر عزل وليد، تشويق و ترغيب مى كرد در ايام خلافت وليد به خوارى و زبونى افتاد و به دستور وليد، دستگير و زندانى شد و از سوى يوسف بن عمر، رقيب ديرين خويش به شديدترين وجه شكنجه و آزار شد و به طرز فجيعى به قتل رسيد.[۱]
مردم از كارهاى وليد بسيار ناراحت و خشمگين بودند. حتى درباريان و دست اندركاران حكومت در اندك مدتى از فرايند حكومت وليد به تنگ آمده و نسبت به ادامه آن ناخرسند بودند. بدين منظور برخى از امويان بر ضد وى شوريدند و مردم را بر كشتن وى تحريك نمودند.
سرانجام اعتراضات آنان به ثمر نشست و وليد به دست معترضان كشته شد و سرش از بدن جدا گرديد و در دمشق به دار آويخته شد. حكومت وى بسيار كوتاه مدت بود و تنها از 20 ربیع الاول سال 125 تا جمادی الثانی 126 قمرى دوام يافت.[۲] ابن اثير و طبرى آغاز خلافت وليد را ماه ربیع الثانی سال 125 قمرى ذكر كرده اند.[۳]
1- روز شمار تاريخ اسلام (ماه محرم)، ص 213.
2- نك: تاريخ اليعقوبى، ج 2، ص 331؛ الفتوح، ج 8، ص 137؛ الكامل فى التاريخ، ج 5، ص 264.
3- البداية والنهاية، ج 1، ص 3؛ تاريخ الطبرى، ج 5، ص 520.
منبع: پایگاه دانشنامه اسلامی