وفات فقیه جلیل ابوالقاسم عبدالكریم بن هوازن قشیری (465 ق)
تاریخ وقوع: 16 ربیع الثانیدر اين روز، سنه ، 465، (شيخ ابوالقاسم عبدالكريم بن هوازن قشيرى صوفى )تلميذ و داماد (ابو على دقاق ) وفات كرد و در (نيشابور) نزديك قبر (ابو على) به خاك رفت و (قشيرى ) مؤ لف رساله كبيره (قشيريه ) است كه براى طوايف عرفاء و صوفيه نوشته است و قشير كزبير ابوقبيله من العرب .
عبدالكريم بن هوازن بن عبدالملك از قبيلهي قُشيري و ملقب به زين الاسلام يا شيخ الاسلام، مُكنّي به ابوالقاسم، از بزرگان علماي قرن پنجم هجري ميباشد. وي فقيه، محدث، مفسر، عارف، اديب، اصولي، كاتب، شاعر و در علوم عقلي و نقلي متبحّر بود. التَّيسير في التَّفسير، الرِّسالَة القُشَيريّه و مُختَصَرُ المُحَصَّل ازتاليفات اوست. وي هشتاد و نه سال عمر كرد و در نيشابور وفات يافت و در نزد قبر شيخ طريقتِ خود، ابوعلي دقاق، مدفون گرديد.