وفات فقیه بزرگ آیةاللَّه «میرزا محمد فیض قمی» (1329 ش)
تاریخ وقوع: 13 اسفندوفات فقیه بزرگ آیةاللَّه «میرزا محمد فیض قمی» (1329 ش) (۲۵ جمادی‌الاول ۱۳۷۰ق)
آیةالله میرزا محمدفیض قمی از نوادگان ملا محسن فیض کاشانی، در سال 1254ش (1293ق) در بیت علم و تقوا در شهر قم به دنیا آمد.
وی پس از فراگیری مقدمات و سطوح حوزه در قم و تهران، برای تکمیل تحصیلات خود راهی تهران شد. فقه و اصول و حکمت و عرفان را از استادانی همچون آیةاللَّه میرزا حسن آشتیانی و میرزا محمود قمی و شیخ علی رشتی فرا گرفت.
وی در 24 سالگی برای ادامه تحصیل رهسپار عتبات عالیات گردید و از محضر علامه سید محمدکاظم یزدی طباطبایی، آخوندملا کاظم خراسانی و شیخ اصفهانی بهره برد.
آیةالله میرزا محمد فیض پس از اخذ اجازه اجتهاد از علمای نجف، برای درک افکار و تحقیقات علمی و فقهی آیتاللَّه میرزا محمدتقی شیرازی به سامرا هجرت کرد و در درس آن بزرگوار شرکت نمود. طولی نکشید که وی در ردیف شاگردان بزرگ استاد قرار گرفت و به مقامات عالی علمی رسید به طوری که میرزا شیرازی، در احتیاطات خود، برخی از مقلدانش را به تقلید از فیض قمی ارجاع میداد. آیةاللَّه فیض بعدها وارد قم شد و با همتی عالی، مدرسه فیضیه را به صورت مخروبه درآمده بود بازسازی احیا کرد. میرزا محمدفیض قمی از جمله عالمانی است که در دعوت از آیةالله شیخ عبدالکریم حائری یزدی از اراک به قم و تاسیس حوزه علمیه قم، نقش مهمی ایفا کرد و پس از تاسیس حوزه، در کنار آیةالله حائری، قرار گرفت. ایشان پس از رحلت آیةالله حائری و زعامت مراجع ثلاث و سپس ورود آیةاللَّه بروجردی، علیرغم داشتن صلاحیت علمی و فقهی، از آن بزرگواران تبعیت مینمود و تحکیم آنان را، تحکیم و حفظ حوزه علمیه و برای خدا میدانست. کتاب الفیض، حاشیه بر عروة الوثقی، مناسک حج، حاشیه وسیلة النجاة، شرحی بر منظومه مرحوم سیدبحرالعلوم در فقه، ذخیرةالعباد و چند اثر دیگر از آن جمله اند.
مرگ در حال قنوت نماز و خواندن دعای: «الهی عامِلْنا بفضلک»
این عالم ربانی سرانجام در سیزدهم اسفند 1329ش برابر با بیست و پنجم جمادی‌الاول 1370ق در هفتاد و پنج سالگی در حین انجام فریضه نماز در حالت قنوت که دعای «الهی عامِلْنا بفضلک» میخواند روحش به ملکوت اعلی پر گشود و در ایوان طلا در جوار حضرت معصومه (سلام الله علیها) مدفون شد.