مرگ سرتیپ مولوی رئیس سابق ساواک تهران (1351ش)
تاریخ وقوع: ۳ اردیبهشت
سرهنگ علی‌اكبر مولوی فرزند عبدالحسین در سال ۱۳۰۵ در تهران متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در مدارس تهران و تحصیلات نظامی را در دانشكده افسری و دانشگاه جنگ به پایان رساند. او در سال ۱۳۲۰ به دانشكده افسری وارد و در سال ۱۳۲۲ به درجه ستوان دومی نائل شد. سیر درجات ارتشی او چنین است: در ۱۳۲۴ ستوان یكم، ۱۳۲۸ سروان، ۱۳۳۲ سرگرد، ۱۳۳۵ سرهنگ ۲ و در سال ۱۳۳۹ به سرهنگی رسید.
مولوی در تاریخ ۱۱/۱۲/۱۳۳۶، درست یك سال پس از تأسیس ساواك، در بخش پیمان‌ها، به خدمت ساواك در آمد. او كه در دوران «حكومت نظامی» زیردست تیمور بختیار كارآزموده شده بود، پس از ورود به ساواك،پست تشریفات را به‌عهده گرفت و از تاریخ ۹/۶/۱۳۳۹ به‌عنوان ریاست ساواك تهران منصوب گردید. در آن زمان رسیدن به این مرحله از جایگاه و موقعیت، برای هركسی امكان‌پذیر نبود. او مدتها در كلاسهایی كه، كارآموزی ریاست ساواك را تدریس می‌كردند، دوره دید.
معرفانش به ساواك، سپهبد تیمور بختیار اولین رئیس ساواك، سرهنگ ستاد، وشمگیر و دكتر ناصر مالك بودند.
مولوی كه روحیه ارتشی و تربیت نظامی را از خانه پدری كسب كرده و پدرش در طول عمر به‌عنوان «افسر ارتش» روزگار گذرانده بود، با همان اخلاق و روحیات در جامعه حضور یافت. به همین دلیل پس از فعال شدن در ساواك دو قطعه نشان تاج نشان لژیون كشور فرانسه، و ۱۴ مورد تقدیرنامه از مقامات لشكری و كشوری دریافت كرد.