وفات آیةالله «مهدي الهي قمشه اي» (۱۳۵۲ ش)
تاریخ وقوع: ۲۴ اردیبهشت
ارتحال عالم بزرگوار و محقق و مولف معاصر، حكيم «مهدي الهي قمشه اي» (1352 ش)دانشمند بزرگوار و فيلسوف و عارف و شاعر وارسته، استاد محيي الدين مهدي الهي قمشه اي فرزند ابوالحسن الهي، در حدود سال 1280 ش (1319 ق) در شهرضا (قمشه سابق) در استان اصفهان به دنيا آمد. وي در ابتداي جواني در اصفهان از محضر حضرات آيات حاج آقاحسين قمي، آقا بزرگ حكيم خراساني و ميرزا مهدي اصفهاني استفاده برد و خود در فقه، اصول، فلسفه و حكمت به مراتب والايي دست يافت. استاد الهي قمشهاي سپس به تدريس فلسفه و حكمت در مدرسه سپه سالار پرداخت و در كنار آن به تحقيق و تاليف روي آورد. پس از تاسيس دانشگاه در كشور، مدرسه سپه سالار كه محفل ادبا و مجلس حكما بود، به دانشكده معقول و منقول تبديل گرديد. حكيم الهي قمشه اي، ضمن تدريس در منطق، حكمت و ادبيات در آن مكان، به عنوان يكي از برجسته ترين استادان دانشگاه تهران شناخته شده و با نوشتن كتاب "توحيد هوشمندان" به اخذ درجه دكترا از دانشكده مزبور نائل آمد. ايشان ضمن تدريس، با جملاتي شيوا، شيرين و پرجاذبه، مفاهيم دشوار فلسفي را بيان ميكرد و در تاييد اظهارات علمي خود از اشعار شاعران بزرگ، شاهد مي آورد. در محفل علمي اين حكيم الهي، دانشوران فاضلي پرورش يافتند كه حضرات آيات: سيدابوالحسن رفيعي قزويني، عبداللَّه جوادي آملي، حسن حسن زاده آملي، كاظم مدير شانه چي و سيدمحمدباقر حجتي و... از آن جمله اند. وي قلمي شيوا داشت و با همين شيوايي بود كه قرآن مجيد را به فارسي ترجمه كرد. ترجمه او، از نخستين ترجمه هاي امروزي قرآن در زبان و ادبيات فارسي بود و در زمان خود، مورد توجه روشنفكران، دانشجويان و نسل جديد قرار گرفت. همچنين ترجمه آزاد مفاتيح الجنان، صحيفه سجاديه و كليات ديوان الهي از ديگر آثار اوست. الهي قمشه اي يكي از مردان سير و سلوك معنوي و به معناي واقعي كلمه، اهل توكل بود و مناعت طبع ويژه اي داشت. سرانجام اين حكيم وارسته در شامگاه 24 ارديبهشت سال 1352 ش برابر با 12 ربيع الثاني 1393 ق در 72 سالگي درگذشت و در جوار حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) مدفون گرديد.