مناسبت های وفات آیةالله علامه «فانی اصفهانی» (1419 ق)
رحلت محقق نامي علوم اسلامي، آيت اللَّه "سيد ضياءالدين علامه فاني اصفهاني" (1377 ش)
آيتاللَّه سيدضياءالدين علامه فاني اصفهاني در حدود سال 1290 ش (1330 ق) در اصفهان و در خانداني عالم به دنيا آمد. وي در نوجواني بر اثر عشق وافر به تحصيل به فراگيري علوم اسلامي پرداخت و پس از آن به فعاليتهاي سياسي و اجتماعي دست زد. فعاليتهاي ايشان از قبيل: انتشار هفته نامه نداي دين در اصفهان در دوران دكتر مصدق، مبارزه با بهائيان، پيوستن به جرگه فداييان اسلام و نيز سخنرانيهاي آتشين عليه دستگاه حاكم و انتقاد از اوضاع زمان از جمله فعاليتهاي آيت اللَّه علامه فاني در اين دوران بود. اين فعاليتها عكسالعمل رژيم را به دنبال آورد و با فشارهايي كه به ايشان وارد گرديد وي در 37 سالگي مجبور به مهاجرت به عتبات عاليات شد. علامه فاني در نجف از دروس خارج آيات عظام: سيد عبدالهادي شيرازي، سيد محسن حكيم، سيد محمود شاهرودي و سيد ابوالقاسم خويي و ديگران استفاده برد واز آنان اجازه اجتهاد و روايت گرفت. وي در نجف بر اثر ملازمت و تماس دائم با محقق فرزانه، آقابزرگ تهراني و استفاده از محضر او، در فنون كتابشناسي و رجال موفق به نوشتن آثار ارزشمندي گرديد. استاد علامه، پس از ده سال توقف در نجف به اصفهان بازگشت و به انجام امور ديني و حل مشكلات مردم همت گماشت. از آيت اللَّه علامه فاني اصفهاني آثار متعددي بر جاي مانده كه برخي از آنها از اين قرارند: تفسير ضياء، تحقيق كتاب الوافي در شانزده جلد و تحقيق مجمع الرجال در هفت جلد. استاد علامه فاني اصفهاني سرانجام در دهم بهمن 1377 ش برابر با 14 شوال 1419 ق بر اثر شدت بيماري در 87 سالگي چشم از جهان فروبست و پس از تشييعي باشكوه، در جوار مزار علامه مجلسي به خاك سپرده شد.