وفات آیةاللَّه «وحيد بهبهاني» (1205 ق)
تاریخ وقوع: 29 شوال
رحلت فقيه بزرگ شيعه آيةاللَّه «آقا محمدباقر وحيد بهبهاني» (1205 ق)محمدباقر بن محمداكمل بهبهاني معروف به "وحيد بهبهاني" در سال 1116 يا 1118 ق در اصفهان به دنيا آمد. وحيد بهبهاني بعد از اين كه حوزه ي اصفهان، پس از انقراض صفويه، از مركزيت افتاد، به همراه برخي از علما و فقها به عتبات مهاجرت نمود. آيت اللَّه وحيد بهبهاني، كربلا را مركز قرار داد و شاگردان بسيار مُبَرِّزي تربيت كرد. حضرات آيات عظام سيدمهدي بحرالعلوم، شيخ جعفر كاشف الغطاء، ميرزا ابوالقاسم قمي (صاحب كتاب قوانين)، حاج ملامهدي نراقي، سيدعلي صاحب رياض، ميرزا مهدي شهرستاني، سيدمحمدباقر شفتي اصفهاني (معروف به حجةالاسلام) و ميرزا مهدي شهيد مشهدي، از آن جمله اند. علاوه بر اين، وحيد بهبهاني در دفاع از اجتهاد و مبارزه با اخباريگري و تربيت گروهي مجتهد مبرز، تلاش پيگيري نمود و اين سبب شد كه او را "استادُ الكُلّ" خواندند. او تقوي را در حد كمال داشت و شاگردانش براي او احترام بسيارعميقي قايل بودند. نتايج كارهاي آيت اللَّه بهبهاني را ميتوان بر دو محور برشمرد: اول بررسي كامل رواياتِ اخبار و احاديث و حاكم شدن باب اجتهاد و انسداد باب اخباريگري و ظاهرگرايى. دوم در مسير تكامل قرار گرفتن فقه اجتهادي. وحيد بهبهاني از سال 1173 ق تا پايان عمر، مرجعيت و زعامت شيعيان را به عهده داشت و خدمات زيادي در اين دوران به انجام رساند. حُسنِ تدبير، مقام علمي و استعداد فوق العاده و ذوق خاص ايشان در آن عصر، زبانزد خاص و عام بود، به گونه اي كه از نوادر جهان اسلام به شمار آمده، خدمات و تلاشهاي علمي آن فقيه بزرگوار نقطه ي عطف مهمي در تحول بحثهاي اصولي و اجتهادي محسوب ميشد. الاجتهاد و الاخبار، شرح مفاتيح فيض و... از جمله تاليفات اين مرجع بزرگ شيعه ميباشند. سرانجام اين عالم رباني در 89 يا 87 سالگي در كربلا به لقاءاللَّه پيوست و در حرم امام حسين (علیه السلام) به خاك سپرده شد.